Guedel sınıflaması anestezi evrelerini 1937 de açıklamaya çalışmış bir sınıflamadır. Her ne kadar günümüzde o dönemdeki anestezik ajanlar kullanılmasa da yine de güzel bir sınıflamadır.
Guedel’e göre genel anestezinin 4 evresi vardır. 1-İndüksüyon, 2-Eksitasyon, 3-Cerrahi anestezi, 4-Aşırı doz.
1. Evre, indüksiyon / disoryantasyon (induction / disorientation): İndüksiyon ilaçlarının verilmesi ile başlar ve bilinç kaybı ile sonuçlanır. Bu aşamadaki olanlar serebral korteksin ilaçlara verdiği tepkilere bağlıdır ve hastanın mizacına göre bazı belirtiler değişebilir. Bu aşamada hastada analjezi gelişir (ağrı hisetmez), amnezi olabilir de olmayabilir de (yani hasta bu aşamayı hatırlayabilir yada unutabilir). Hasta bu aşamada hala konuşabilir. Hastalar genellikle kendilerini daha iyi hissede, bir rahatlama, vücudunda sıcaklık, ekstremitelerinde (el ve ayaklarında) karıncalanma hisseder. Düşünceler uçuşur, sanrılar oluşabilir (hezeyan, delusion). Kişinin işitme duyusu artabilir, fısıldamaları bile duyabilir hatırlayabilir ve sonradan yanlış yorumlayabilir. O yüzden bu aşamada hastayı cesaretlendirici konuşmalar dışında konuşulmamalı, kendisi önceden istemediği sürece (örneğin elinin tutulmasını isteyebilir) hastaya dokunulmamalıdır.
2. Evre, eksitasyon (excitement stage): Excitement’in Türkçe karşılığı heyecan, coşku, uyarılma dır. Bilinç kaybını takiben hasta istemsizce hareket edebilir, ses çıkarabilir, sabit biçimde bakabilir (delirium). Eksitasyon evresinde, hastanın solunumu ve kalp hızı düzensiz olabilir, tansiyon yükselebilir. Hasta kontrolsüz hareketler yapabilir, kusabilir, solunumu durabilir ve pupil dilatasyonu olabilir. Kontrolsüz spastik hareketler, kusma ve düzensiz solunum kombinasyonu hastanın hava yolunu tehlikeye atabilir, hasta kustuklarını aspire edebilir ve bunu temizlemesi hatayı oksijenlendirmek zor olabilir. Bu istenmeyen anestezi evresini en aza indirmek için 3. evreye hızlıca ulaşabilmek için hızla etkili ilaçlar tercih edilir.
Bu evre; erkeklerde, duygularını bastıranlarda, alkol bağımlılarında daha belirgindir. Öte yandan, kadınlarda, soğuk kanlı hastalarda ve premedikasyon uygulananlarda hafif olur veya farkedilmeyebilir.
3. Evre, cerrahi anestezi (surgical anesthesia): İskelet kasları gevşer, kusma durur, solunum depresyonu oluşur (durur) ve göz hareketleri önce yavaşlar sonra durur. Hasta şuursuzdur ve ameliyat için hazırdır. Bu aşamaya ulaşıldığını şu dört şey de teyid eder.1-Gözler sabitleşir. 2-Kornea ve laringeal refleksler kaybolur.3-Pupiller dilatedir (genişler) ve ışık refleksi kaybolur. 4-İnterkostal paralizi ve yüzeyel karın solunumu oluşur.
4. Evre, aşırı doz / doz aşımı, intoksikasyon (overdose): Çok fazla anestetik ilaç verildiğinde, hastada ciddi beyin sapı veya medüller depresyon ortaya çıkar. Solunum durmasının yanı sıra, kardiyovasküler kollaps oluşur (hipotansiyon, kardiyak arrest). Bu aşama, kardiyovasküler ve solunum desteği olmaksızın ölümcüldür.
Bu anestezi fazları eter, kloroform ve benzeri ajanlar ile ortaya çıkan belirtilere göre 1937 de tanımlanmıştır. Günümüzde artık bu ajanlar kullanılmıyor. Modern anestezi artık daha güvenli gazlar ve intravenöz ilaçlarla uygulanmakta. Bu yüzden aslında bu fazlar da değişmiştir.”alıntı”